Hartelijk welkom op Herstel Land!

Herstel Land dient, in eerste instantie, als baken voor hen die verdwaald zijn in dit leven. Een baken van hoop omdat we samen sterker zijn en zodat we samen de weg, naar herstel, kunnen bewandelen. Ik geloof dat liefde alles overwint en dat liefde zich kan verspreiden en zich kan settelen in elk hart.

Over herstel valt wel wat te zeggen. Veel mensen hebben nog niet de kans gekregen om over herstel na te denken maar herstellen doe je vaker dan je denkt. Herstel is iets anders als genezing. Herstel beschrijft een proces in de psyche en genezen doe je lichamelijk.

Bijvoorbeeld, herstellen doe je na een auto ongeval als je niet meer durft te rijden maar dit wel weer wilt gaan doen en genezen doe je als je gewond bent geraakt tijdens dat ongeval.

Tevens kan herstellen een proces zijn wat je aangaat na een traumatische ervaring of als je een traumatisch verleden hebt gehad.

Het mooie is dat de kracht van herstel in jezelf zit en dat je kan leren om het te vinden. Ik wil je daar heel graag bij helpen. Alles op 'Herstel Land' is bespreekbaar.

Niesje

Het logo van Herstel Land. Vrijheid is wat bij mij als eerste opkomt, bij jou ook?

Vraag je jezelf weleens af... Waarom? De enige vraag waar niemand antwoord op heeft, tenminste dat denken we. Het leven heeft als doel om te leren, te leren wat mens zijn is en om hierin te groeien. Elke stap die je zet zou daarom ook gevierd mogen worden omdat je dan bent gegroeid als mens.

Dit leven is bedoeld om te leren zien wat echt belangrijk is. Dit ben je in eerste instantie zelf. Niet als in, ik heb een goeie baan of ik heb veel geld (dat mag natuurlijk wel) maar als in, ik heb mezelf lief. Dat is de enige reden dat je vervolgens iets van jezelf kan geven aan een ander. Als de rivier van liefde in jezelf stroomt kan je geven zonder dat het iets van jezelf kost. Je geeft dan namelijk tegelijkertijd genoeg om jezelf dat je je grenzen kan en durft aan te geven. Nogmaals, vanuit liefde bestaan alleen de goeie dingen des levens ❤️

Niesje

Ken je ook dat gevoel van eenzaamheid, alsof je altijd verdwaald bent
Het gevoel van intens verdriet, dat gevoel dat nooit went

Probeer je ook al je hele leven
Jezelf te lijmen en steeds meer van jezelf te geven

Al die gebroken, kleine stukjes, één grote teringzooi
Maar vergeet niet, als je ooit klaar bent met plakken

Mozaïek is heel erg mooi

Niesje

Binnen 3 maanden zijn onze beide huisdieren, Kenny (een poes) en Bailey (een hond) overleden. Ze waren beiden ziek. Kenny was al oud dus dat kwam, ongewenst snel maar niet helemaal als een verrassing en Bailey was veel te jong om zo ernstig ziek te zijn en het nieuws dat ze zó ziek was kwam als donderslag bij heldere hemel. Wij moesten beide keren besluiten om onze lieve baby's te laten gaan en het gemis was bijna ondraaglijk.

Op zulke momenten leer je hoe ver je al bent gekomen, in herstel en het is fijn om te weten dat je verlies aankan, hoe moeilijk het ook is.

Tegen mijn vrouw, zei ik, ik wil nooit meer huisdieren want deze pijn wil ik nooit meer voelen. Maar nu hebben we stiekem toch alweer een dwerghamster en een puppy.

De oorverdovende leegte die er in huis hing, een leegte van verdriet waarin zoveel gehuild werd, moest opgevuld worden met positieve vibes. Dat hebben we gedaan en nu hebben we voor Kenny en Bailey 2 nieuwe zusjes.

Kenny en Bailey worden nooit vergeten want we branden elke dag een kaarsje en Cookie (de dwerghamster) en Binki (de hond) worden overladen met liefde.

Niesje

Heb je ook zoveel vragen? Vragen over jezelf maar ook vragen over anderen en vragen over wat een ander van jou vindt?

Leer jezelf kennen en te voelen wat je wilt. Voelen wanneer iemand over jouw grens heengaat. Uiteindelijk ga je er zelf overheen maar wat is het je waard om te mogen leren je grenzen aan te geven en er vervolgens zelf ook niet meer overheen gaat... Gewoon omdat het kan en mag en omdat het helemaal niets geks is!

Niesje

Vandaag heb ik voor het eerst met iemand gesproken die ook in een sekte heeft gezeten (Anna Jooss, ze heeft een website). Het was een fijn gesprek en ik voel me vooralsnog opgelucht en blij dat ik het heb gedaan. Het heeft me meer als 30 jaar gekost om zover te komen en ik realiseer me des te meer wat een sekte eigenlijk met iemand kan doen. "Ik ben niet gek, ik kom uit een sekte". In Nederland wordt er weinig aandacht geschonken aan dit onderwerp. Terwijl het, schijnbaar, nog best vaak voorkomt. Op mijn site is er ruimte om te reageren als je ervaringen hebt met een sekte en bij mij krijg je een luisterend oor. Als ik had geweten hoe bevrijdend het kan zijn om dit verhaal te delen dan had ik het al veel eerder gedaan. Hopelijk motiveert dit anderen om zich niet te schamen, zondig of schuldig te voelen als ze dit delen. Vaak wordt het ook als verraad gevoeld omdat je altijd loyaal blijft aan...

Niesje

Vandaag realiseer ik me opeens iets omdat ik me altijd afgevraagd of ik nou zo in het verleden blijf hangen of niet...

Voor mijn gevoel is er een duidelijk verschil tussen:

1 Telkens achterom blijven kijken en in het verleden blijven hangen

2 Achtervolgd worden door je verleden maar ondanks dat er toch het beste van proberen te maken.

De vraag hierbij is, bij welke van de 2 loop je weg van je problemen? Wanneer ga je "het" (de uitdaging) echt met jezelf aan?

Niesje