Over mij
Niesje
Mijn naam is Niesje en in mijn leven heb ik eenzaamheid, verdriet, onmacht, verlies, onbegrip, wanhoop en depressies overwonnen. Naarmate mijn herstel vorderde, we spreken nu over iets meer dan 15 jaar, begon in mij een plantje van liefde te groeien. Dat plantje staat steeds steviger met wortels in de grond, mijn eigen wortels. Het proces van herstel zorgde elke keer voor een nieuwe wortel.
Toen ik 18 was werd ik verbannen door mijn familie (vader, moeder, 3 broers en 1 zus) omdat ik niet hetzelfde geloof wilde aannemen. Die dag raakte ik mijn familie, mijn wortels kwijt en vanaf dat moment was ik stuurloos. Ik heb dit gebeuren vervolgens ongeveer 15 jaar weggestopt. Daarna stortte ik volledig in, na een relatiebreuk en mijn verleden kwam opeens naar boven... Dat is waar mijn weg naar herstel is begonnen. Het proces is nog steeds gaande want daar komt, naar mijn weten, geen eind aan. Net zoals je nooit te oud bent om te leren.
Liefde begon te stromen en ik voelde liefde voor mijn medemens opbloeien. Ik leerde te kijken, zonder (voor)oordeel en ik leerde te luisteren... Zo graag wil ik er voor je zijn, naar je luisteren. Je bent niet alleen!
Ik schrijf gedichten om over na te denken en daarmee hoop ik anderen te kunnen helpen.
Herstel is samen delen en letterlijk is gedeelde smart, halve smart. Het delen met elkaar, vanuit liefde, zorgt voor herstel van mens tot mens. Voor iedereen die de weg, naar herstel, wil bewandelen.
De kracht van liefde is ongekend, in liefde komt iedereen samen ongeacht geloof, afkomst etc.
Niesje
WONDER 03-04-2025
Op 8 februari 2025 is het ondenkbare gebeurd...
Al jaren worstel ik met het geloof. Het geloof kostte me mijn familie en ik ben ook nog eens homoseksueel. De worstelingen waar dit mee gepaard ging waren niet mis. Altijd heb ik gedacht dat ik slecht was en dat ik alleen een plek in de hel verdiende.
Deze gedachte, dat ik in de hel kom, heeft me menigmaal weerhouden om de uitvoering van mijn suïcidale gedachten te realiseren. Dank God hiervoor!
Mijn worsteling is de afgelopen jaren steeds heftiger geworden, omdat ik heilig geloof in God=Liefde. Waarin en hoe kon ik dan Gods Liefde toepassen in mijn leven?
Wederom ging ik een poging wagen om de Bijbel te lezen maar in Genesis werd het me gelijk alweer te veel! Ik snapte er niets van en ook zag ik daarin niets van Gods grote Liefde voor ons. Ik uitte mijn frustratie bij een vriendin die ik al meer dan 30 jaar ken en zij gaf mij de tip, zij is Christen, om een preek van Ed Meenderink, "de gruweldaden uit de Bijbel", te beluisteren. Zij heeft me de link gestuurd.
Nou, iedereen die mij een beetje kent weet dat ik een spraakbericht van 30 seconden al te lang vind, laat staan een preek van 1,5 uur.
Toch ben ik gaan luisteren en ik dronk de woorden alsof ik ze voor het eerst in mijn leven écht hoorde, bijna slurpend. Over hoe je de Bijbel het beste kan lezen, mijn angst voor de hel ongegrond is, mijn homoseksualiteit totaal niet de moeite waard is om te benoemen maar voorál dat God zelfs mij liefheeft!!!!
De preek was voorbij voordat ik er erg in had en ik kon wel janken, zo blij was ik. Ter plekke werden mijn oogkleppen afgenomen en ik kwam tot geloof. Vanaf dat moment ben ik niet meer bang voor de dood, niet meer bang voor de duivel en ik mag zijn wie ik ben, God heeft ook mij lief. Ik kan het nog steeds niet geloven, waar alle therapieën mij alleen houvast gaven en handvatten om al mijn angst in bedwang te houden, 30 jaar lang, nam God in 1 adem alles van me weg.
Dit moet ik wel delen omdat ik nooit enig doel in mijn leven had dan alleen mijn weg volgen en afmaken zonder zelfmoord te plegen. Nu weet ik dat mijn doel is om na mijn dood wakker te worden en bij mijn Verlosser te zijn, voor eeuwig. Al bijna 2 maanden heb ik helemaal niet meer nagedacht over de dood en ben ik niet meer bang daarvoor. Dat had ik met therapie nooit kunnen bereiken. Ik ben diep dankbaar.